இலங்கையின் முன்னாள் பிரதமர் திரு. ரணில் விக்ரமசிங்கே ராஜபக்சேவைப் போல் போரை முன்னெடுக்காமல் சமாதானத்தையும், அமைதியையும் விரும்பக் கூடியவர் என்றும், அவர் பிரதமராக இருந்த பொழுது, விடுதலைப் புலிகளும், தமிழ் தலைவர்களும் இனப் பிரச்சனைக்கு தீர்வு காணத் தவறி விட்டனர் என்ற கருத்து நிலவுகின்றது.
ரணில் பிரதமராக இருந்தபோது நார்வே நாட்டினரின் சமரசப் பேச்சு முன்னெடுக்கப் பட்டு போர் நிறுத்தமும் அமலில் இருந்தது என்பது உண்மைதான்.இன்னும் சொல்லப்போனால், ரணில் கடந்த முறை ஆட்சிக்கு வந்ததற்கே காரணம்கூட விடுதலைப்புலிகளின் ஆதரவால்தான்.
அதேநேரத்தில், அவர் ஆட்சிக்காலத்தில் எந்தவித அரசியல் தீர்வும் காணப்படவில்லை என்பது மறுக்க முடியாத உண்மை. ராஜபக்சேயைப்போல தீவிரமாக விடுதலை புலிகளுக்கு எதிராகக் கிளர்ந்து எழவில்லை என்று சொல்லலாமே தவிர, அடிப்படையில் தமிழர்ப் பிரச்சினைக்கு எவ்வித உருப்படியான தீர்வும் எட்டப்படவில்லை என்பது மட்டுமல்ல அதற்கான அணுகுமுறையும் அவரிடத்திலும் இல்லை என்பதை மறுக்க முடியாது.
கடந்த வாரம், ரணில் தமிழகத்தில் உள்ள சனி பகவான் கோயில் தரிசனம் செய்யச் செய்ய வந்த பொழுது, இந்தியக் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியைச் சேர்ந்தவர்களும், தமிழின உணர் வாளர்களும் கறுப்புக் கொடி ஆர்ப்பாட்டம் நடத்தியுள்ளனர். அப்பொழுது செய்தியாளர்கள், அவரது வருகை குறித்து கேட்ட பொழுது, ஈழத்தில் சண்டை நிறுத்தம் நடைபெறவேண்டும் என்பதற்காக வழிபாடு செய்வதற்காகத்தான் கோயிலுக்கு வந்ததாக கூறியுள்ளார்.
ரணில் உண்மையில் சமாதானத்தையும், போர் நிறுத்ததையும் விரும்பக் கூடியவராக இருந்தால், தனது சொந்த நாட்டின் மக்கள் மீதே வெடிகுண்டு வீசப் படுவதை எதிர்த்து எதிர் கட்சித் தலைவர் என்ற முறையில் அவரோ, அவரது கட்சியினரோ ஒரு கண்டனக் குரலாவது எழுப்பி இருக்க வேண்டுமல்லவா?
இலங்கை அரசு இராணுவ பலத்தைப் பெருக்கிக் கொள்ள, ஒவ்வொரு ஆண்டும் இராணுவத்துக்கான நிதியை அதிகமாக ஒதுக்குகின்றது, ரணில் சமாதானத்தை விரும்புபவராக இருந்தால்,அதை எதிர்த்து குரலாவது கொடுத்திருக்க வேண்டுமல்லவா?
ராஜபக்சே, ரணில் இருவரது அணுகு முறையில் வேண்டுமானால் மாற்றம் இருக்கலாம். ஆனால் நோக்கம் ஒன்றுதான்.
ரணில் பிரதமராக இருந்தபோது நார்வே நாட்டினரின் சமரசப் பேச்சு முன்னெடுக்கப் பட்டு போர் நிறுத்தமும் அமலில் இருந்தது என்பது உண்மைதான்.இன்னும் சொல்லப்போனால், ரணில் கடந்த முறை ஆட்சிக்கு வந்ததற்கே காரணம்கூட விடுதலைப்புலிகளின் ஆதரவால்தான்.
அதேநேரத்தில், அவர் ஆட்சிக்காலத்தில் எந்தவித அரசியல் தீர்வும் காணப்படவில்லை என்பது மறுக்க முடியாத உண்மை. ராஜபக்சேயைப்போல தீவிரமாக விடுதலை புலிகளுக்கு எதிராகக் கிளர்ந்து எழவில்லை என்று சொல்லலாமே தவிர, அடிப்படையில் தமிழர்ப் பிரச்சினைக்கு எவ்வித உருப்படியான தீர்வும் எட்டப்படவில்லை என்பது மட்டுமல்ல அதற்கான அணுகுமுறையும் அவரிடத்திலும் இல்லை என்பதை மறுக்க முடியாது.
கடந்த வாரம், ரணில் தமிழகத்தில் உள்ள சனி பகவான் கோயில் தரிசனம் செய்யச் செய்ய வந்த பொழுது, இந்தியக் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியைச் சேர்ந்தவர்களும், தமிழின உணர் வாளர்களும் கறுப்புக் கொடி ஆர்ப்பாட்டம் நடத்தியுள்ளனர். அப்பொழுது செய்தியாளர்கள், அவரது வருகை குறித்து கேட்ட பொழுது, ஈழத்தில் சண்டை நிறுத்தம் நடைபெறவேண்டும் என்பதற்காக வழிபாடு செய்வதற்காகத்தான் கோயிலுக்கு வந்ததாக கூறியுள்ளார்.
ரணில் உண்மையில் சமாதானத்தையும், போர் நிறுத்ததையும் விரும்பக் கூடியவராக இருந்தால், தனது சொந்த நாட்டின் மக்கள் மீதே வெடிகுண்டு வீசப் படுவதை எதிர்த்து எதிர் கட்சித் தலைவர் என்ற முறையில் அவரோ, அவரது கட்சியினரோ ஒரு கண்டனக் குரலாவது எழுப்பி இருக்க வேண்டுமல்லவா?
இலங்கை அரசு இராணுவ பலத்தைப் பெருக்கிக் கொள்ள, ஒவ்வொரு ஆண்டும் இராணுவத்துக்கான நிதியை அதிகமாக ஒதுக்குகின்றது, ரணில் சமாதானத்தை விரும்புபவராக இருந்தால்,அதை எதிர்த்து குரலாவது கொடுத்திருக்க வேண்டுமல்லவா?
ராஜபக்சே, ரணில் இருவரது அணுகு முறையில் வேண்டுமானால் மாற்றம் இருக்கலாம். ஆனால் நோக்கம் ஒன்றுதான்.
